کمربند شانه یا کمربند سینه ای مجموعه ای از استخوان ها در اسکلت آپاندیس است که از هر طرف به بازو متصل می شود. در انسان از ترقوه و کتف تشکیل شده است. در آن گونه ها با سه استخوان در شانه ، از ترقوه ، کتف و کوراکوئید تشکیل شده است. بعضی از گونه های پستانداران (مانند سگ و اسب) فقط کتف دارند.

کمربندهای سینه ای تا اندام فوقانی هستند همانطور که کمربند لگنی تا اندام تحتانی است. کمربندها قسمت هایی از اسکلت آپاندیس است که ضمیمه های اسکلت محوری را لنگر می اندازد.

در انسان ، تنها مفاصل تشریحی واقعی بین کمربند شانه و اسکلت محوری مفاصل استرونوکلاویکولار در هر طرف هستند. هیچ مفصل تشریحی بین هر کتف و قفسه دنده وجود ندارد. در عوض اتصال عضلانی یا مفصل فیزیولوژیکی بین این دو باعث تحرک زیاد کمربند شانه در مقایسه با کمربند لگن جمع و جور می شود. از آنجا که اندام فوقانی معمولاً در تحمل وزن نقش ندارد ، ثبات آن در ازای تحرک بیشتر فدا شده است. در آن گونه ها که فقط کتف دارند ، هیچ مفصلی بین اندام قدامی و قفسه سینه وجود ندارد ، تنها پیوست عضلانی است.

کمربند شانه مکانیسم تشریحی است که تمام حرکت بازو و شانه را در انسان امکان پذیر می کند. [1] کمربند شانه از پنج عضله تشکیل شده است که به استخوان ترقوه و کتف متصل می شوند و امکان حرکت مفصل استرنوکلویکولار (اتصال بین جناغ و استخوان ترقوه) و مفصل آکرومیوکلاویکولار (اتصال بین ترقوه و کتف) را فراهم می کنند. [2] پنج عضله ای که عملکرد کمربند شانه را تشکیل می دهند ، عضله ذوزنقه ای (فوقانی ، میانی و تحتانی) ، عضله لواتور کتف ، عضلات رومبوئید (ماژور و مینور) ، عضله قدامی سراتوس و عضله سینه کوچک است. [3]

اتصالات
کمربند شانه مجموعه ای از پنج مفصل است که می تواند به دو گروه تقسیم شود. سه مورد از این مفاصل مفاصل آناتومیکی واقعی هستند در حالی که دو مفصل فیزیولوژیکی ("کاذب") هستند. 4]: 20